Poznajcie historię tego miejsca. Miejsca przesiąkniętego krakowskimi opowieściami sprzed kilkuset lat.
Kamienica pod numerem BRACKA 3–5 powstała w latach 1851–1852 w wyniku odbudowy i scalenia dwóch sąsiadujących ze sobą budynków.
Zabudowa w tym miejscu swą historią sięga jednak do czasów lokacji Krakowa. W tym miejscu wznosiła się wieża mieszkalno - obronna identyfikowana z pierwszą siedzibą władz miejskich. W końcu XIII lub na początku XIV wieku wójt Henryk, brat wójta Alberta zbudował tu z kamienia wapiennego wieżę na planie kwadratu o wymiarach 9,05 x 9,05 m, a jej ściany miały grubość 1,16-1,20 m. Obramienia okien i drzwi wykonano z cegły palcówki. Wieża zachowała się tylko częściowo, gdyż w połowie XIV wieku wtopiono ją w mury gotyckiego domu nazwanego od jego właściciela – Domem Melsztyńskim.
Dom należący w XIV wieku do kasztelana krakowskiego Spicymira z Melszyna był darem od samego króla Kazimierza Wielkiego. Później dom zamieszkiwali spadkobiercy kasztelana. W roku 1460 dom zamieszkiwał sam Jan Długosz, a cztery lata później odkupiła go Akademia Krakowska i zorganizowała tu dom dla studentów.
W 1904 roku Zygmunt Sarnecki, publicysta, dramatopisarz, powieściopisarz, krytyk literacki i teatralny, znawca literatury francuskiej i redaktor wielu czasopism otworzył w tej kamienicy pierwszy w Krakowie salon sprzedaży dzieł sztuki – „Ars”.
Takie były początki. Teraz to my będziemy pisać wspólną historię tego miejsca wspólnie z Wami.